از پایه ای ترین و پرکاربرد ترین دستورات تست شبکه، پینگ (Ping) را می توان نام برد. پینگ یه دستور است و زمانی که احساس می کنید شبکه قطع شده است و یا اینترنت قطع شده است و یا حتی اگر کندی در شبکه احساس کنید، در ابتدا به سراغ استفاده از دستور پینگ می روید. با استفاده از دستور پینگ می توانید مطمئن شوید که شبکه قطع است و یا اینکه وصل است و مشکل شما از جای دیگری سرچشمه می گیرد.

کاربرد پینگ در پشتیبانی شبکه

بیشترین استفاده از دستور پینگ توسط شرکت های پشتیبانی شبکه انجام می شود، دلیل این موضوع این است که وقتی ارتباط شبکه و اینترنت در شرکت ها و مجموعه ها قطع می شود، کارکنان مجموعه ابتدا این موضوع را به کارشناس پشتیبانی شبکه اعلام می کنند و ایشان در مرحله اول با استفاده از دستور پینگ ارتباطات را تست می کند و مشکل به وجود آمده را ریشه یابی می کند تا متوجه شود قطعی دقیقا در کدام نقطه ایجاد شده است و سپس به سراغ رفع قطعی در نقطه مورد نظر می رود.

دستور پینگ چه کاری انجام می دهد؟

شما با استفاده از دستور پینگ، ارتباط خود را از نقطه ای که دستور پینگ را اجرا کرده اید تا نقطه ی دیگری که مورد نظر شماست تست می کنید. به عبارتی دیگر با دستور پینگ شما درخواستی با حجم مشخصی (که به طور پیش فرض ۳۲ بایت است) را به مقصد مورد نظر ارسال می کنید و منتظر می شوید تا جواب درخواست خود را دریافت کنید.

در جوابی که پس از ارسال درخواست پینگ دریافت می کنید مشخصه هایی وجود دارد که توسط آن ها در صورت وجود مشکل به نکات پی میبرید که در پیدا کردن مشکل اصلی کمک کننده هستند و به واسطه آن ها می توانید نقطه ای که باعث قطعی در شبکه شده است را پیدا کنید.

نحوه استفاده از دستور پینگ (Ping)

برای استفاده از دستور پینگ در سیستم عامل ویندوز می توانید CMD را باز کنید و پینگ آدرسی که قصد تست ارتباط با آن را دارید بگیرید. به عنوان مثال اینترنت شما قطع شده است و شما می خواهید تست برقراری ارتباط را با استفاده از دستور پینگ بگیرید. اولین کاری که می توانید انجام دهید تست ارتباط با DNS Server شرکت گوگل است که آدرس آی پی آن برابر با ۸.۸.۸.۸ می باشد. برای این منظور داخل CMD دستور Ping 8.8.8.8 را تایپ می کنید. در این حالت چند جواب مختلف می توانید دریافت کنید که در ادامه توضیح می دهیم

اگر شما بعد از تایپ کردن دستور پینگ و سپس زدن دکمه Enter پیغام Reply from 8.8.8.8: bytes=32 time=212ms TTL=116 را ببینید. متوجه می شوید که ارتباط شما با مقصد که آدرس آن ۸.۸.۸.۸ می باشد برقرار است.

کافی است پیغام داده شده را ترجمه کنید. متوجه می شوید که نوشته شده “جواب از ۸.۸.۸.۸ دریافت شده است در مدت زمان ۲۱۲ میلی ثانیه و به اندازه ۳۲ بایت”

به عبارتی دیگر شما با تایپ دستور ping یک درخواست به مقصد مورد نظر ارسال کرده اید و باید جوابی بابت درخواست ارسال شده، دریافت کنید که در بالا جواب مورد نظر دریافت شده است.

در نتیجه ارتباط شما با DNS Server شرکت گوگل برقرار است و شما مشکل ارتباط در اینترنت ندارید. حال می توانید تست ارتباط با سایت گوگل را با تایپ دستور ping google.com در CMD بگیرید.

اگر جوابی شبیه به Reply from 142.251.36.14: bytes=32 time=178ms TTL=113 دریافت کنید یعنی علاوه بر اینکه ارتباط اینترنت شما برقرار است، پروسه ی تبدیل اسم به IP نیز به طور درست انجام شده است.

اگر بخواهیم جواب داده شده را بخوانیم به این معنی است که جواب از آی پی ۱۴۲.۲۵۱.۳۶.۱۴ دریافت شده است در زمان ۱۷۸ میلی ثانیه و به اندازه ۳۲ بایت.

جوابی که از آی پی بالا دریافت کرده اید به این معنی است که علاوه بر اینکه ارتباط اینترنت شما برقرار است، اسم سایت گوگل به آی پی سایت گوگل توسط DNS Server تبدیل شده است و شما مشکل ارتباط و DNS ندارید.