پورت های سریال به طور گسترده توسط حسگرها برای جمع آوری اطلاعات استفاده می شوند و در کامپیوتر های اولیه برای اتصال مودم، ماوس و سایر تجهیزات جانبی وجود داشتند. کامپیوتر های مک قدیمی از پورت سریال برای چاپگر ها استفاده می کردند. پورت سریال که به عنوان پورت RS-232 نیز شناخته می شود، سرعت بسیار پایینی داشت که پورت USB جایگزین آن شد.

امروزه برای اتصال دستگاه های قدیمی که تنها از پورت سریال بهره مند هستند باید از مبدل سریال به USB استفاده کرد.

سرعت اتصال پورت سریال از ۷۵bit/s تا ۱۱۵۲۰۰bit/s می باشد.

شما می توانید پورت سریال را بر روی پشت مادربورد های قدیمی در کنار پورت های دیگر پیدا کنید.

یک پورت سریال بر روی مادربورد کامپیوتر ها ۹ عدد پین مادگی دارد و شبیه به حرف انگلیسی D طراحی شده است. در کامپیوتر های قدیمی تر دو کانکتور ۹ پین و یک کانکتور ۲۵ پین بر روی مادربورد ها وجود داشت. در کامپیوتر های شخصی به پورت سریال، پورت COM نیز گفته می شود که به نام های COM1، COM2 و … شناخته می شود. به عبارتی دیگر پورت سریال در کامپیوتر های IBM به عنوان پورت COM شناسایی می شدند.

در کامپیوتر های خیلی قدیمی تر پورت های سریال توسط کارت های توسعه که به پورت ISA وصل میشدند، به کامپیوتر ها اضافه میشد.

رابط های USB و FireWire در سال ۱۹۹۸ به کامپیوتر ها اضافه شدند و یک جهش کوانتومی در سرعت انتقال اطلاعات به وجود آمد.

ماوس یکی از متداول‌ترین دستگاه‌هایی بود که از پورت سریال استفاده می کرد که معمولاً برای کامپیوتر های بدون پورت PS/2 یا USB از ماوس‌های مخصوص استفاده می‌شد.

مودم. یکی دیگر از دستگاه های رایجی بود که به پورت سریال متصل میشد و امروزه تقریبا دیگر اثری از آن ها نیست.

شبکه یکی دیگر از کاربردهای اصلی پورت سریال بود که به دو کامپیوتر اجازه می داد به یکدیگر متصل شوند و امکان انتقال فایل های بزرگ بین این دو را فراهم میشد.

چاپگر. امروزه دیگر پرینتر ها برای اتصال از این پورت استفاده نمیکنند ولی اغلب پرینتر های قدیمی از این پورت برای اتصال به کامپیوتر ها استفاده می کردند.

امروزه تقریبا از پورت سریال استفاده ای نمی شود اما از آنجایی که سوئیچ های قدیمی شرکت سیسکو همچنان در ایران استفاده می شوند، شرکت های پشتیبانی شبکه برای کانفیگ اولیه این سوئیچ ها از پورت سریال موجود بر روی خود سوئیچ استفاده می کنند.