بعد از WEP تکنولوژی Wi-Fi Protected Access یا همان WPA آمد. این پروتکل که در سال ۲۰۰۳ معرفی شد، جایگزینWi-Fi Alliance برای WEP بود. شباهت هایی با WEP داشت، اما بهبود هایی را در نحوه مدیریت کلیدهای امنیتی و روشی که کاربران مجاز می‌شوند، ارائه کرد. در حالی که WEP به هر سیستم مجاز یک کلید را ارائه می دهد، WPA از پروتکل یکپارچگی کلید زمانی (TKIP) استفاده می کند که به صورت پویا کلید مورد استفاده سیستم ها را تغییر می دهد. این امر مانع از ایجاد کلید رمزگذاری توسط متجاوزان می شود تا با کلید مورد استفاده شبکه ایمن مطابقت داشته باشد. استاندارد رمزگذاری TKIP بعداً توسط استاندارد رمزگذاری پیشرفته (AES) جایگزین شد.
علاوه بر این، WPA شامل بررسی یکپارچگی پیام برای تعیین اینکه آیا یک مهاجم بسته های داده را گرفته یا تغییر داده است، می باشد. کلیدهای استفاده شده توسط WPA 256 بیتی بودند که نسبت به کلیدهای ۶۴ بیتی و ۱۲۸ بیتی استفاده شده در سیستم WEP افزایش چشمگیری داشته اند. با این حال، علی رغم این پیشرفت‌ها، عناصر WPA مورد سوء استفاده قرار گرفتند، که منجر به WPA2 شد.
ثبت ديدگاه