PPTP مخفف Point-to-Point Tunneling Protocol است. PPTP که بر روی پورت TCP 1723 کار می ‌کند، یکی از قدیمی ‌ترین پروتکل‌ های VPN است که هنوز مورد استفاده قرار می‌ گیرد و از زمان ویندوز ۹۵ به بعد به صورت استاندارد در تمام نسخه‌ های ویندوز وجود داشته است. PPTP توسط یک ابتکار مایکروسافت برای کپسوله کردن پروتکل دیگری به نام PPP (پروتکل نقطه به نقطه) ایجاد شد.

از بین تمام پروتکل ‌های VPN، PPTP یکی از رای ج‌ترین، ساده‌ ترین و از نظر محاسباتی سریع ‌ترین است. به همین دلیل PPTP برای برنامه ‌هایی که در آنها سرعت بسیار مهم است، مانند پخش صدا یا ویدیو و در دستگاه‌ های قدیمی ‌تر و کندتر که پردازنده‌ های محدود تری دارند مفید است.

PPTP در معرض آسیب ‌پذیری ‌های امنیتی جدی است. پروتکل ‌های احراز هویت اصلی آن MS-CHAP-v1/v2 اساساً نا امن هستند و از زمان معرفی PPTP بارها در تجزیه و تحلیل ‌های امنیتی کرک شده ‌اند.

به همین دلیل استفاده از PPTP دیگر توصیه نمی شود مگر در مواردی که امنیت کاملاً غیر ضروری است. به دلایل گفته شده امروزه دیگر این پروتکل مورد استفاده قرار نمی گیرد.

در پشتیبانی شبکه های کامپیوتری برای اینکه کارشناس پشتیبانی شبکه بتواند از راه دور به شبکه کامپیوتری مورد نظر متصل شود و عیوب به وجود آمده را برطرف کند بهتر از طریق پروتکل VPN این کار را انجام دهد تا یک امنیت حداقلی در این ارتباط وجود داشته باشد.

این پروتکل در اکثر روتر ها نیز برای ارتباط پوینت تو پوینت ساپورت می شود و قابل استفاده است.

مشخصات PPTP در جولای ۱۹۹۹ با نام RFC 2637 منتشر شد و توسط کنسرسیوم فروشنده تشکیل شده توسط مایکروسافت،Ascend Communications (امروزه بخشی از نوکیا)، ۳Com و شرکت های دیگر توسعه یافت.

PPTP به عنوان یک استاندارد توسط کارگروه مهندسی اینترنت پیشنهاد یا تصویب نشده است.